Epinefryna lub inne leki z grupy amin katecholowych są przeciwwskazane w chorobach serca, nadczynności tarczycy oraz w stanach nadciśnienia. Nie stosuje się również roztworów znieczulających z dodatkiem epinefryny w przypadku znieczuleń palców. Może to doprowadzić do zbyt długotrwałych skurczów naczyniowych w miejscu znieczulenia, z zastępową martwicą. Może również opóźniać gojenie się ran. Powikłania te występują na tle wzrostu zużycia tlenu przez tkanki pod wpływem amin sympatykomimetycznych, co łącznie ze skurczem naczyń może prowadzić do hipoksji i miejscowego uszkodzenia tkanek. W związku z tym rozważano możliwość stosowania wazopresyny, jako substancji kurczącej naczynia krwionośne, zamiast epinefryny. Czysta syntetyczna wazopresyna silnie kurczy naczynia krwionośne, nie zwiększając metabolizmu tkanek i nie wywołując ich uszkodzenia. Nadwrażliwość na środki miejscowo znieczulające występuje na ogół rzadko. Może przejawiać się jako odczyny zapalne skóry (dermatitis aleigica), napady dychawicy oskrzelowej (asthma bronchiale), a nawet jako wstrząs anafilaktyczny. Uczulenie występuje, jak się wydaje, najczęściej na związki znieczulające typu estrów. Natomiast związki typu amidów takiego działania w zasadzie nie wykazują. Uczulenie na te ostatnie przybiera raczej postać odczynów zapalenia skóry. Objaw ten obserwowany jest najczęściej u stomatologów, stykających się stale ze środkami tego typu. Czasami może wystąpić zapaść krążeniowa, drgawki.