Sytuacja strategiczna Polski była przedmiotem analiz neutralnego dotąd rządu radzieckiego. Armie niemieckie zbliżyły się do terenów zamieszkanych w większości przez ludność ukraińską i białoruską. Dnia 17 września o godzinie 3.00 nad ranem, zastępca Komisarza Spraw Zagranicznych Związku Radzieckiego Potiomkin, wezwał ambasadora polskiego w Moskwie – Wacława Grzybowskiego i przedstawił mu notę radziecką. W nocie stwierdzono, że rząd radziecki wobec klęski armii polskiej musi przyjść z pomocą zagrożonej wojną ludności białoruskiej i ukraińskiej i w związku z tym wydał zarządzenie nakazujące Armii Czerwonej przekroczenie granicy i wzięcie pod ochronę życia i mienia mieszkańców Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. Następnie na obszarach, na które wkroczyła Armia Czerwona, przeprowadzono wybory, po których Zgromadzenia Narodowe Białorusi Zachodniej zwróciły się z petycjami do Rady Najwyższej ZSRR z prośbą o włączenie tych obszarów w skład odpowiednich republik radzieckich.
