Protoplaści drzwi pojawili się już u zarania ludzkiej cywilizacji. Początkowo chroniły wyłącznie prywatność przywódców plemiennych oraz broniły dostępu do miejsc kultu. Wraz z rozwojem budownictwa zaistniała potrzeba zabezpieczenia wejścia do wnętrza grodów. Służyły temu ziemne wały, ostrokoły oraz potężne bramy. Te ostatnie w pomniejszonej wersji zaczęły też ochraniać mieszkańców pierwszych domostw.Z czasem, gdy usprawniono obróbkę drewna i metalu, a także sztukę rzeźbiarską drzwi stawały się coraz bardziej ozdobne. Oczywiście te prowadzące do domów bardziej majętnych rodzin, czy do świątyń. Jeśli chodzi o zamknięcia, czy przymocowywanie ich do ram, na naszym terenie dopiero średniowieczna metalurgia była na tyle rozwinięta, żeby dać początek zawiasom i zamkom, jakie znamy współcześnie. W tym okresie drzwi budowane były z drewna pozyskiwanego z różnych gatunków drzew. Istotna była ich solidność, więc wybierano głównie dąb, czy jesion. Rzadziej odrzwia wykonywano z metalu. Na nową technologię produkcji oraz materiał do niej wykorzystywany trzeba będzie poczekać aż do XX wieku. Wtedy zaczęto produkować płytę pilśniową, która króluje do dziś.
